Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «تسنیم»
2024-05-02@01:29:30 GMT

روس‌ها به خواننده ایرانی لقب پاواراتی دادند

تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۶۵۶۱۸

روس‌ها به خواننده ایرانی لقب پاواراتی دادند

‍‍‍‍‍‍

ارکستر سمفونیک تهران به روسیه سفر کرد تا این بار با خواننده‌ای روی صحنه برود که روس‌ها به او لقب پاواراتی داده‌اند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نوازندگان ایرانی در کنار نوازندگان روسیه نشسته‌اند و آماده آغاز تمرین می‌شوند. زهی‌ها و بادی‌ها همه به صف هستند. در آن میان سازهای ایرانی هم جلب توجه می‌کنند؛ گویا قرار است در دل این ارکستر، سازهای ایرانی هم به کار گرفته شوند و چیزی شبیه به ارکستر ملی ایران را تداعی کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ارکستر شکل خودش را گرفته است؛ ترکیبی از بهترین نوازندگان موسیقی کلاسیک در ایران و جمعی از نوازندگانِ روس که هر کدام در نواختنِ سازشان، کیفیت بالایی دارند.

رهبر ارکستر آرش امینی است که با انرژی بسیار تمرین را آغاز کرده است. این ارکستر فردا باید در اجرایی مهم و در قالب هفته فرهنگی ایران در روسیه و در شهر مسکو روی صحنه برود.

همه چیز اما به نوازندگان و رهبر ارکستر ختم نمی‌شود؛ کمی آن‌طرف‌تر هنرمندی ایستاده که قرار است خواننده این ارکستر باشد. خواندن در کنار چنین ارکستری، آن هم در خاکِ روسیه و برای مخاطبانِ روس، کار بسیار دشواری است. در تاریخ موسیقی ایران تعداد خوانندگانی که در کنار ارکستر ایستاده و خوانده‌اند، بسیار اندک است. البته که این اجرا با هر اجرای دیگری متفاوت است؛ چرا که در روسیه روی صحنه می‌رود و مخاطبان هم روس هستند و موسیقی را به خوبی می‌شناسند و تعارف هم ندارند.

امیرحسین سمیعی خواننده ایرانی است که همراه ارکستر به روسیه رفته است. سمیعی از مسئولان سالن، تقاضای اتاقِ «وآرماپ» می‌کند. مسئولان سالن با تعجب به همدیگر نگاه می‌کنند! یکی از آنها با لحنی سوالی و پر از تعجب می‌پرسد؛ وارماپ! و خواننده پاسخ می‌دهد؛ آری، وآرماپ؛ می‌خواهم صدایم را گرم کنم.

اتاق وارماپ را در اختیار سمیعی قرار می‌دهند. اتاقی بزرگ که یک پیانوی رویال هم در آن قرار دارد. اینجا اتاقی است که در اختیار خواننده ارکستر قرار می‌گیرد و همه امکانات لازم برای استراحت و البته گرم کردنِ صدا را دارد. سمیعی پشت پیانو می‌نشیند و به نواختن مشغول می‌شود. آرام آرام صدایش را گرم می‌کند. وقتی به نُت‌های اوج می‌رسد، مسئولان سالن به سرعت خود را پشتِ درِ اتاق می‌رسانند. آنها نمی‌توانند شگفتی خود را پنهان کنند. یکی از آنها می‌پرسد؛ خواننده ایرانی در این نُت! چطور ممکن است.

سمیعی برایشان توضیح می‌دهد که آواز کلاسیک می‌خواند و در ارمنستان درسِ موسیقی کلاسیک خوانده است. اما این توضیحات هم آنها را قانع نمی‌کند. یکی از آنها می‌گوید: ما متوجه هستیم که شما آواز کلاسیک می‌خوانید؛ اما با این حجم! در این نُت و در این گستره‌ی صدایی!

برای روس‌ها باورکردنی نیست که خواننده‌ای از ایران بتواند در کیفیتی بسیار بالا و با حجم و گستره‌ای وسیع، اینچنین آواز بخواند.

 

.

 

نباید فراموش کنیم که تا کنون بیشتر خوانندگانی که از ایران به روسیه رفته‌اند، در عرصه موسیقی ایرانی فعالیت داشته‌اند؛ البته که روس‌ها هم مانند ما قدر و منزلت موسیقی ایرانی را درک می‌کنند و برای موسیقی اصیل ما احترامِ بسیار قائلند. با این حال حضور خواننده‌ای جوان در عرصه آواز کلاسیک، همراه با ارکستری ایرانی، برای روس‌ها بسیار تعجب‌برانگیز است.

همین چند سال پیش بود که ارکستر سمفونیک تهران در حاشیه برگزاری جام جهانی فوتبال 2018 به روسیه رفت و در آنجا اجراهایی را روی صحنه برد. در آن اجرا خوانندگیِ ارکستر برعهده سالار عقیلی بود. کیفیت آن اجراها به گونه‌ای بود که یکی از مسئولان کنسرواتوارِ چایکوفسکی در روسیه، اعلام کرد که ارکستر ما با ارکسترهای روسیه چند قرن فاصله دارد.

این بار اما خواننده‌ی ارکستر توجه همه را به خود جلب کرده است. روس‌ها آنقدر به توانایی‌های خواننده ایمان آورده‌اند که فقط خواننده و سولیست ویلن از تمرین بعدی معاف می‌شوند و می‌بایست به استراحت بپردازند. سولیست ویلن در این اجرا برگزیده مسابقه چایکوفسکی است.

هنگام اجرا فرا می‌رسد. آثاری از آهنگسازان ایرانی برای اجرا انتخاب شده است. «هشت بهشت» از حسین دهلوی نواخته می‌شود. قطعه‌ی «ارکستر و قانون» ساخته بهزاد عبدی تماشاگران را سر ذوق می‌آورد. مازیار ظهیرالدینی در حضور نوازندگان روس، مایستر ارکستر است.

اجرا دنبال می‌شود تا نوبت به قطعه‌ی «ای سرزمین من» می‌رسد. امیرحسین سمیعی روی صحنه می‌آید. ارکستر کارش را آغاز می‌کند و سمیعی می‌خواند:

ای سرزمین من، شورآفرین میهن
دور از تو باد ای مرز باور، دست اهریمن
ای خاک مهر آیین، آیینه‌ی ایمان
ای در پناه لطف یزدان، جاویدان ایران

خواننده تلاش می‌کند تا در فضای آواز کلاسیک بماند، اما گاهی اشاره‌هایی به فضای موسیقی ایرانی هم دارد. نُت پایانی این قطعه «سُل» است. سمیعی چنان نام ایران را فریاد می‌زند که با پایانِ این قطعه، تماشاگران جملگی برای تشویق، می‌ایستند.

این روس‌های متخصص در عرصه موسیقی، در سالن‌های شهر مسکو، برای کمتر خواننده‌ای ایستاده دست می‌زنند. آنها در پایان اجرا هم برای چند دقیقه ایستاده دست می‌زنند و تشویق‌هایشان را آنقدر ادامه می‌دهند که رهبر ارکستر و خواننده مجبور می‌شوند بار دیگر روی صحنه بیایند شاهد تشویق‌ها باشند.

اجرا در مسکو تمام شده اما هنوز یک اجرای دیگر در سنت‌پترزبورگ باقی است. نکته جالب اینکه؛ پس از اجرا با مسئولان سالن و البته تعدادی از تماشاگران هم‌کلام می‌شویم تا دیدگاه‌های آنها را بشنویم. نکته‌ی مهمی در صحبت‌های بسیاری از آنها تکرار می‌شود و آن هم؛ مقایسه خواننده ارکستر با پاواراتی است.
یکی از آنها می‌گوید: شما پاواراتی را با خود زنده کرده و به مسکو آورده‌اید...

اجرای ارکستر سمفونیک تهران در روسیه بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های این کشور داشت و این در حالی بود که مسئولان ایرانی حتی یک نفر از خبرنگاران تخصصی حوزه موسیقی را برای پوشش چنین رویداد مهمی با خود به روسیه نبرده بودند. جالب اینکه ویدیوهایی که از این اجرا در دست است، حاصل تصویربرداری با موبایل است و هیچ تصویر حرفه‌ای تا کنون از این اجراها منتشر نشده است.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اخبار روسیه ارکستر سمفونیک تهران اخبار روسیه ارکستر سمفونیک تهران مسئولان سالن موسیقی ایران آواز کلاسیک یکی از آنها خواننده ای روی صحنه روس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۶۵۶۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پهپاد جدید ایران؛ «هیرو» یا «لانست»؟

«ایران از یک پهپاد مشابه نمونه روسی رونمایی کرده، اما این به این معنا نیست که مسکو فناوری تولید پهپاد مشترک با تهران دارد.» پل ایدون تحلیلگر ارشد سیاست و تاریخ خاورمیانه ۲۹ آوریل در مجله فوربس نوشت: رسانه‌های ایرانی با اشاره به شباهت خفیف پهپاد ایرانی به پهپاد لانست روسیه، که از زمان ورود به خدمت در سال ۲۰۲۰ در سوریه و اوکراین مورد استفاده قرار گرفته است، هفته گذشته از ساخت یک مهمات سرگردان جدید - که در فضای عمومی به عنوان پهپاد‌های انتحاری یا کامیکاز شناخته می‌شود- خبر دادند.

به گزارش دنیای اقتصاد، وجود این پهپاد که هنوز نام رسمی آن مشخص نیست، در روز‌های پایانی هفته گذشته در گزارش خبرگزاری تسنیم فاش شد. در انتهای این گزارش آمده است: «با فرض اینکه مهمات سرگردان جدید ساخته شده توسط سپاه الهام گرفته از لانست ساخت روسیه باشد، این پهپاد باید دارای استقامت پرواز ۳۰ تا ۶۰ دقیقه باشد و محموله ۳ تا ۶ کیلوگرمی را در برد ۴۰ کیلومتری حمل کند.»

استفاده از کلمه «الهام گرفته» قابل‌توجه است. این پهپاد مطمئنا مشابه لانست نیست، اما به نظر می‌رسد طراحی اولیه مشابهی دارد و همان‌طور که تسنیم اشاره می‌کند، به احتمال زیاد برد و بار قابل مقایسه دارد. در نبرد اوکراین، لانست‌ها با نابود کردن چند هدف با‌ارزش - از تانک‌های لئوپارد و هویتزر‌های غربی گرفته تا دفاع هوایی و جت‌های جنگنده دوران شوروی - مایل‌ها پشت خط مقدم، اعتبار خود را نشان دادند که باعث شد اوکراین به میزان خطرناک و دشوار بودن آن‌ها برای مقابله اذعان کند.

در حالی که این رکورد بدون شک چشمگیر است، اما هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که علاقه ایران به خرید لانست را جلب کرده باشد. تهران تا به امروز به طور انحصاری هواپیما‌های بدون سرنشین به روسیه صادر کرده است.

حتی قبل از اینکه روسیه و ایران همکاری‌های فنی و دفاعی بی سابقه‌ای از زمان تهاجم روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ ایجاد کنند، در اوایل اوت ۲۰۱۹ این مسکو بود که به هواپیما‌های بدون سرنشین تهران علاقه نشان داد، نه برعکس. فوربس در ادامه ادعا می‌کند: از سال ۲۰۲۲، ایران هزاران مهمات شاهد ۱۳۱ و شاهد ۱۳۶ را به روسیه تحویل داده است.

این کشور همچنین به روسیه اجازه داد تا انواع این پهپاد‌ها را در کارخانه هواپیما‌های بدون سرنشین Yelabuga در منطقه ویژه اقتصادی آلابوگا جمهوری تاتارستان در ۵۶۰ مایلی شرق مسکو مونتاژ کند. مسکو هزینه بسیاری از این پهپاد‌ها را از طریق طلا پرداخت کرد و همچنین طبق گزارش ها، موشک‌های ضد تانک و ضد هوایی استینگر آمریکایی قابل حمل را به ایران فرستاد که تهران به احتمال زیاد از این فرصت برای مهندسی معکوس استفاده خواهد کرد.

هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که روسیه پهپاد‌های لانست یا حتی طرح‌هایی را برای ساخت محلی در ایران به عنوان بخشی از این تراکنش‌ها ارائه کرده باشد، اگرچه این امر کاملا غیرقابل تصور نیست. یک تحلیلگر دفاعی و امنیتی گفت: «تقریبا هیچ چیز درباره این پهپاد جدید آشکار نشده است و با وجود شباهت آن به لانست، فکر نمی‌کنم کپی مجوزدار لانست یا مبتنی بر فناوری روسی باشد.»

این منبع گفت: «من از طراحی هواپیما‌های بدون سرنشین روسی فراتر از لنست که ایران علاقه‌مند به ساخت یا کپی‌برداری از آن باشد، اطلاعی ندارم. ادعا می‌شود که شاهد-۱۳۱/-۱۳۶ ایران بر اساس طرح‌های قبلی دیگر مانند هارپی/هاروپ اسرائیلی، ASN-۳۰۱ چینی و چین هسیانگ تایوانی ساخته شده اند.»

این کارشناس همچنین خاطرنشان کرد که حزب الله پهپاد‌های ابابیل-۲ و مرصاد خود را به شدت به «پیکربندی مشابه» تغییر داده و در ماه فوریه از آن‌ها علیه اهدافی در اسرائیل استفاده کرده است. علاوه بر این، یکی از کاربران در شبکه اجتماعی X خاطرنشان کرد که پهپاد ایرانی که نامش فاش نشده است، بیشتر به Hero-۴۰۰ اسرائیل شباهت دارد تا لانست روسی، و این نشان می‌دهد که ایران احتمالا این پهپاد را از نمونه‌ای شکار شده از اسرائیل، مهندسی معکوس کرده است.

این منبع مدعی شد: می‌توان حدس زد که پهپاد جدید ایرانی در واقع بر اساس یک نمونه Hero-۴۰۰ است که ممکن است در لبنان/سوریه یا در یکی از حداقل شش کشتی ایرانی که بنا بر گزارش‌ها توسط پهپاد‌های سرگردان اسرائیل بین سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ آسیب دیده‌اند، کشف شده باشد.

ایران در واقع سابقه طولانی در مهندسی معکوس سیستم‌های تسلیحاتی خارجی از جمله هواپیما‌های بدون سرنشین دارد. مهم‌تر از همه، ایران یک هواپیمای لاکهید مارتین RQ-۱۷۰ سنتینل را که سال ۲۰۱۱ از افغانستان وارد حریم هوایی ایران شد و سرنگون شد، مهندسی معکوس کرد. اسرائیل یکی از این پهپاد‌ها را در سال ۲۰۱۸ رهگیری و تایید کرد که این پهپاد «کپی» از «سنتینل» است.

ایران همچنین دارای سابقه توسعه تسلیحات منحصر به‌فرد در داخل کشور است، مانند موشک پرسه‌زن به نام ۳۵۸ که در اطراف منطقه تعیین شده پرسه می‌زند تا زمانی که پهپادها، بالگرد‌ها یا سایر هواپیما‌های ارتفاع پایین دشمن را برای رهگیری شناسایی کند. اتفاقا سایر کشور‌ها پهپاد‌هایی ساخته‌اند که به شدت شبیه به سری شاهد ایران است که معلوم نیست از تهران خریداری کرده باشند.

به عنوان مثال، چین اخیرا از پهپاد Sunflower ۲۰۰ رونمایی کرد که شباهت زیادی به شاهد-۱۳۱ دارد، همان‌طور که پهپاد عذاب ترکیه که سال گذشته رونمایی شد، نیز بسیار شبیه است. هر دوی این پهپاد‌ها پس از شروع استفاده روسیه از شاهد در برابر اوکراین در سال ۲۰۲۲ رونمایی شدند و هر دو برد مشابهی دارند. ایران احتمالا طراحی و عملکرد لانست را رصد کرده و مهندسان خود را موظف به ساخت یک پهپاد ایرانی با قابلیت‌های مشابه کرده است، دقیقا مانند چین و ترکیه که به نظر می‌رسد این فرمول را با شاهد انجام داده اند.

دیگر خبرها

  • راهیابی ۱۰ پویانمایی کوتاه ایرانی در جشنواره روسیه
  • خواننده تیتراژ «رستگاری» کنسرت می‌دهد/ انتشار چند تک آهنگ عاشقانه
  • پهپاد جدید ایران؛ «هیرو» یا «لانست»؟
  • یادمانی برای مرحوم غلامحسین بنان در فرهنگسرای ارسباران
  • یادمان غلامحسین بنان در فرهنگسرای ارسباران
  • گسترش همکاری‌های فرهنگی هنری ایران و روسیه با محوریت بنیاد رودکی
  • آهنگسازی در موسیقی کلاسیک ایرانی کتاب شد/ خواندن چند پژوهش
  • تشییع و خاکسپاری پیکر مرتضی شفیعی در اصفهان
  • هدیه عجیبی که رونالدو از عربستانی‌ها گرفت
  • پیکر مرتضی شفیعی در اصفهان خاکسپاری شد